Στις 7 Αυγουστου, λιγο μετα τις 6 το απογευμα, ενα μικρο μπλε φιατακι σταματουσε στην εισοδο του πολυτελους ξενοδοχειου 4 αστερων "President Park Hotel" στο Acireale (Riviera dei Ciclopi), το τουριστικο θερετρο της Κατανια. Ο Τ. βρηκε απο το αυτοκινητο κρατωντας το βαλιτσακι του και κατευθυνθηκε προς την ρεσεψιον, περνωντας μπροστα απο την κυκλικη πισινα. Σε λιγοτερο απο 10 λεπτα βρισκοταν στο δροσερο μονοκλινο δωματιο που ειχε κλεισει. Ψυχολογικα ηταν κουρελι, μετα απο ολα οσα του ειχαν συμβει (βλ. "No more Mr. Nice Guy", www.notis-o-talas.blogspot.com). Απλα ηθελε να ξεκουραστει. Οι τελευταιες 15 μερες τον ειχαν γεμισει με τεραστιες ποσοτητες αρνητικης ενεργειας που επρεπε να διωξει απο πανω του.
Ponte dei Saraceni, κοντα στο Αντρανο. Τις πρωτες μερες αφοτου ηρθε στο νησι δεν εκανε πολλα πραγματα. Η γνωριμη του κοιμοταν ολη την μερα και ξυπνουσε λιγο πριν το μεσημερι. Ηθελε να κανει διακοπες ελεγε, και στις διακοπες της δεν ηθελε να εχει ωραρια, προγραμμα, οργανωση. Το γιατι θα επρεπε και οι γυρω της να ειναι το ιδιο αυθορμητοι και να κανουν οτι ηθελε εκεινη, ειναι μια αλλη ιστορια, που ουτε η ιδια μπορει να εξηγησει. Με την συναινεση του πατερα της προλαβε να επισκεφθει την αρχαιολογικη συλλογη του Αντρανο, μιας μικρης πολης στους προποδες της Αιτνας, η οποια στεγαζεται στο νορμανδικο καστρο της. Με τον πατερα της θαυμασανε επισης το γεφυρι των Σαρακινων, κτισμενο λιγα χλμ. πιο εξω απο το Αντρανο - το αρχαιο Αδρανον. Μονο μετα τον πρωτο καυγα τους, η γνωριμη αποφασισε να τον συστησει στον φιλο της τον Αντονιο που εργαζεται σε τουριστικο γραφειο, μπας και βρεθει καμια πληροφορια για το πως ο Τ. θα μπορουσε να επισκεφθει περιοχες οπως οι Συρακουσες, ο Ακραγας, η Σεγεστα, ο Σελινουντας. Επι μια βδομαδα πηγαινανε σχεδον καθημερινα στο τουριστικο γραφειο του Αντονιο, για να δουν, εαν ειχε βρει κατι. Ενα τουριστικο προγραμμα που βρικε και τηρουσε τις προυποθεσεις που ζητουσε ο Τ., ηταν δυστυχως κομπλε και δεν επαιρνε αλλους. Ενα αλλο διαρκουσε 4 μερες και κοστιζε οσο και το πρωτο, που διαρκουσε 3 επιπλεον. Ο Αντονιο ειπε, οτι θα ενημερωσει εαν βρεθει κατι αλλο, αλλα οι μερες περνουσαν και ο Τ. ουτε θαλασσα, ουτε αρχαια εβλεπε. Η γνωστη, για να δειξει οτι ενδιαφερεται για τον επισκεπτη της, τον οποιο ουσιαστικα ειχε αναγκασει να ερθει στη Σικελια, οργανωσε μια μικρη εκδρομουλα προς το Τσεντουριπε, μια αλλη κωμοπολη λιγο πιο εξω απο το Αντρανο. Απο εκει καταγεται και η μεσοκοπη πεθερα της. Το Τσεντουριπε διαθετει ενα πολυ ωραιο, μοντερνο και μικρο αρχαιολογικο μουσειο με ευρηματα απο την περιοχη. Ετσι η γνωστη χτυπησε δυο τρυγονια με ενα σμπαρο: Η πεθερα θα εβλεπε τους συγγενεις της και ο Τ. θα εριχνε μια ματια στο μουσειο.
Adrano, Castello Normanno. Καθως ο Ιουλιος εγευγε για να τον διαδεχθει ο Αυγουστος, ο Αντονιο ειδοποιησε τηλεφωνικως την γνωστη του Τ., οτι ειχε βρει μια καλη προσφορα. Επροκειτο για ενα τουριστικο γκρουπ που θα εκανε τον γυρο της Σικελιας μεταξυ 7 και 14 Αυγουστου. Η τιμη για ενα ατομο, οπως ο Τ., που περιελαμβανε διανυκτερευσεις και φαγητο, κοστιζε γυρω στα 960 ευρω. Υπο την πιεση του χρονου, της γνωστης και των γονεων της, που πιστευαν οτι προκειται για καλη προσφορα και οτι, σε περιπτωση που ο Τ. ηθελε να γυρισει μονος του την Σικελια, θα του ερχοταν πανω κατω το ιδιο ακριβα, αποφασισε να το κλεισει, προτου φυγουν για το καμπινγκ. Τι αλλο ειχε να χασει αλλωστε, εκτος απο τα χρηματα...
Κεφαλου, αραβικες πηγες. Ετσι, στις 7 Αυγουστου το απογευμα, ο Τ. καθοταν στο κρεβατι του δροσερου μονοκλινου του ξενοδοχειου. Η πλατη του ποναγε απο τον ηλιο. Στο πορτοφολι του ειχε μονο ενα χαρτονομισμα των 5 ευρω και κατι ψιλα. Το κινητο του δεν ειχε σημα. Αισθανοταν ασχημα, μετα τους καυγαδες με την γνωστη του. Προσπαθουσε να φτιαξει την ψυχολογια του. Απο την επομενη κιολας ξεκινουσε μια αλλη μερα. Μια εβδομαδα διακοπων, κατα την οποια θα εβλεπε τα σημαντικοτερα αξιοθεατα της Σικελιας. Εκανε ενα ντους για να δροσιστει και κατεβηκε στην σαλοτραπεζαρια για το δειπνο.
Παλερμο, καθερδικος ναος. Την επομενη μερα, μετα το πρωινο, βρηκε στην ρεσεψιον την ξεναγο, μια πολυ ευγενικη, παχουλη κυρια ονοματι Ουρσουλα. Η μητερα της ηταν Γερμανιδα, ο πατερας της Σικελος και εμνε με την οικογενεια της στο Παλερμο. Μιλουσε, εκτος φυσικα απο γερμανικα και ιταλικα, αγγλικα και γαλλικα. Σε λιγα λεπτα ειχε παρει το βαλιτσακι του και κατευθυνθηκε προς το πουλμαν που τους περιμενε. Μαζι του ηταν και αλλοι ταξιδιωτες, απο Αυστραλια, Καναδα, Η.Π.Α., Ιταλια. Το γκρουπ θα ταξιδευε προς το Παλερμο, την πρωτευουσα της Σικελιας, και θα διανυκτερευε σε ξενοδοχειο εκει.
Erice. Η εισοδος στην παλια πολη. Εκεινο το Σαβ/κο παρεμειναν στο Παλερμο. Εθαυμασαν τους ναους και τις πλατειες της πολης, ενω ειχαν την δυνατοτητα να επισκευθουν το Μονρεαλε και την Κεφαλου, δυο περιοχες, οι οποιες ειναι επισης αξιολογες, ως αφορα τα υπαρχοντα δειγματα ναοδομιας και εκκλησιαστικης εικονογραφιας που μπορει κανεις να θαυμασει εκει. Στους καθεδρικους ναους των τριων αυτων πολεων απαντα κανεις τις προσμειξεις ετεροκλιτων στοιχειων απο τον αραβικο, τον νορμανδικο, τον βυζαντινο πολιτισμο, που συνθετουν ενα νεο μωσαικο σιτζιλιανικης τεχνης κατα τον Μεσαιωνα.
Ακραγας, η κοιλαδα των ναων.Την Δευτερα αναχωρησαν με κατευθυνση προς τα δυτικα του νησιου. Αφου επισκεφθηκαν το Erice, μια μεσαιωνικη πολη χτισμενη πανω σε βουνο, η οποια σε πολλα σημεια θυμιζει την δικη μας Μονεμβασια, στη συνεχεια ταξιδεψαν προς τα νοτια. Την Σεγεστα δυστυχως δεν την επισκεφθηκαν, διοτι δεν υπηρχε στο προγραμμα, αλλα πηγαν στο αρχαιολογικο παρκο του Σελινουντα, της πολης-ανταγωνιστη της Σεγεστας στην αρχαιοτητα, που διαφημιζεται ως το μεγαλυτερο αρχαιολογικο παρκο του κοσμου. Ο δωρικος περιπτερος, που στην βιβλιογραφια αναφερεται ειτε ως ναος της Ηρας, ειτε ως ναος Ε, διατηρειται σε καλη κατασταση, εν αντιθεση με τα υπολοιπα κτισματα του παρκου. Ο ποιο εντυπωσιακος και καλυτερα διατηρημενος δωρικος περιπτερος του 5ου αι. π. Χ. της Σικελιας ομως (μαζι με τον ναο της Σεγεστας), ειναι ο ναος της Concordia (Temple F) στην κοιλαδα των ναων του Ακραγα! Το γκρουπ του Τ. επισκεφθηκε την κοιλαδα την επομενη ημερα, αφου διανυκτερευσε σε πολυτελες ξενοδοχειο εκει κοντα.
Piazza Armerina. Λεπτομερεια απο ψηφιδωτο.Οτι και να πει κανεις για την κοιλαδα των ναων, λιγο ειναι. Οι φωτογραφιες απο τον Ακραγα μιλανε απο μονες τους για επιτευγματα της ανθρωπινης τεχνολογιας και τεχνης. Σημαντικα στοιχεια παρεχονται και απο τα ευρηματα που εκτιθενται στο, σχεδον αχανες και μοντερνο μουσειο της περιοχης. Ατυχως, το αρχαιολογικο μουσειο του Παλερμο ειναι κλειστο το φετινο καλοκαιρι λογω εργασιων συντηρησης, ετσι ωστε καμια συγκριση να μην μπορει να γινει δυνατη. Το μουσειο του Ακραγα ωστοσο, αξιζει να το επισκεφθει κανεις. Θα μεινει ικανοποιημενος και χορτασμενος απο τα πλουσια ευρηματα που θα δει.
Αιτνα. Σβησμενοι κρατηρες απο παλιοτερες εκρηξεις. Για το τουριστικο γκρουπ, δεν υπηρχε κορεσμος απο πολιτισμο ομως! Αφηνοντας τον Ακραγα, στα νοτια του νησιου, κατευθυνθηκαν προς το κεντρο του, την περιφημη Piazza Armerina. Εκει βρισκεται μια ρωμαικη βιλα με πλουσια ψηφιδωτα. Τα πιο γνωστα απο αυτα ειναι τα κοριτσια με τα μπικινι και η συναντηση του Οδυσσεα με τον Πολυφημο, τον οποιο ο καλλιτεχνης εχει αποδοσει με τρια ματια, το μεγαλυτερο εξ αυτων στο κουτελο του Κυκλωπα. Αλλωστε οι αρχαιοι πιστευαν οτι οι Κυκλωπες κατοικουσαν στην περιοχη της Σικελιας που σημερα ονομαζεται Riviera dei Ciclopi. Αλλα ψηφιδωτα απεικονιζουν σκηνες κυνηγιου, εξωτικα ζωα, αρματοδρομιες και τους αθλους του Ηρακλεους.
Ταορμινα. Το αρχαιο θεατρο.Εν συνεχεια, το γκρουπ αναχωρησε για το Acireale. Θα διεμεναν στο ιδιο ξενοδοχειο που ειχαν μεινει το βραδυ της 7ης Αυγουστου. Την επομενη μερα ειχαν και παλι φορτωμενο προγραμμα: Θα επισκεπτονταν το ηφαιστειο της Αιτνας, τον πραγματικο κυριαρχο επι της Σικελιας! Οπερ και εγενετο. Καποιοι απο τους ταξιδιωτες ανεβηκαν με το τελεφερικ σε υψος 3.000 μ. για να δουν τους τελευταιους κρατηρες απο την εκρηξη του 2002. Ο Τ. δεν τους ακολουθησε. Δεν ειναι ηφαιστειολογος και αρκεστηκε στους κρατηρες silvestri που βρισκονται πιο χαμηλα. Ο καιρος στο βουνο ηταν δροσερος και καλος για βολτες. Μετα το ηφαιστειο - που οι ελληνικοι μυθοι το θελουν να ειναι το καπακι που κραταει τον γιγαντα Τυφων στα εγκατα της γης και καθε φορα που αυτος προσπαθει να βγει, γινονται οι σεισμοι και οι εκρηξεις - το γκρουπ συμμετειχε σε τεστ δοκιμης ντοπιων κρασιων σε βιομηχανια της περιοχης (η μαυρη λαβα του ηφαιστειου ειναι καρποφορα και ευεργετικη για τα αγροτικα προιοντα). Κουρασμενοι, αλλα σε καλη διαθεση, εφτασαν το απογευμα στην Ταορμινα, αλλο ενα τουριστικο θερετρο πλεον, στα βορειοανατολικα του νησιου. Οι πλατειες, οι δρομοι, ακομα και το αρχαιο θεατρο της πολης που οι αρχαιοι ονομασαν Ταυρομενιον, δεν εχουν σε τιποτε να ζηλεψουν αντιστοιχες περιοχες σε αλλα μερη, οπως π.χ. η Ελλαδα. Η θεα ομως απο το θεατρο προς τους γυρω λοφους και το πελαγος, ειναι μοναδικη...
Συρακουσες. Το εσωτερικο του "Orecchio di Dionisio". Την επομενη μερα, το γκρουπ κατεφθασε στις Συρακουσες, την ισχυροτερη πολη της Σικελιας κατα την αρχαιοτητα. Δεν προλαβαν να επισκεφθουν το αρχαιολογικο της μουσειο, αλλα ειδαν το αρχαιολογικο παρκο της, τον χωρο οπου βρισκονται τα περιφημα λατομεια. Το Orecchio di Dionisio, οπως το ονομασε ο γνωστος ζωγραφος Καραβατζιο ειναι ακρως εντυπωσιακο, μολονοτι για τον Τ. η επισκεψη του συνδεθηκε με αναμνησεις απο την καταληξη της σικελικης εκστρατειας του 413 π. Χ., που μπορει κανεις να ανιχνευσει στον Θουκυδιδη. Λιγο παραπερα υπαρχει και το αρχαιο θεατρο της πολης, το οποιο ειναι επισης γοητευτικο.
Συρακουσες. Η πηγη της Αρεθουσας στη νησο Ορτυγια.Κατοπιν, οι τουριστες ανεχωρησαν για το νησι Ορτυγια, το οποιο συνδεεται με την πολη μεσω μιας γεφυρας. Εκει βρισκεται η περιφημη πηγη της Αρεθουσας, η μορφη της οποιας κοσμει τα νομισματα των Συρακουσων. Παπυροι ευδοκιμουν κοντα στην πηγη, ηδη απο την αρχαιοτητα. Ειναι διαφορετικο ειδος απο τους παπυρους του Νειλου, δεν παυουν ωστοσο να ειναι πολυ σημαντικοι για εναν πολιτισμο οπως ο αρχαιοελληνικος, που χρειαζοταν υλικο προς καταγραφη ποιηματων, λογων, ιστοριων. Και σιγουρα οι Συρακουσες θα πρεπει να επαιξαν πρωταγωνιστικο ρολο στην εξαγωγη του παπυρου τους σε αλλες ελληνικες πολεις της Μεσογειου...
Κατανια. Ο καθεδρικος ναος της οσιας Αγκαθας.Αφου το γκρουπ του Τ. θαυμασε μερικους ακομα καθεδρικους ναους - σε μερικους απο τους οποιους μπορει κανεις ακομα να δει τους κιονες απο τους προυπαρχοντες αρχαιοελληνικους - ταξιδεψε προς την Κατανια, την δευτερη μεγαλη πολη του νησιου. Η Κατανια εχει το αρχαιοτερο παν/μιο της Σικελιας, το οποιο ειναι διεθνους κυρους. Πρωην ελληνικη αποικια, η Κατανια γνωρισε στιγμες αιγλης κατα την ρωμαικη εποχη, αλλα και στους υστεροτερους αιωνες, οπως μαρτυρουν τα, μπαροκ ρυθμου κτηρια της στο κεντρο της.
Κατανια. Castello Ursino.Ηταν ομως ηδη Πεμπτη, 13 Αυγουστου. Η επομενη ημερα, ηταν και η τελευταια. Με αυτην εληγε ο γυρος της Σικελιας. Καποιοι απο τους συμμετεχοντες θα εφευγαν απο την Κατανια για τις πατριδες τους. Καποιοι αλλοι θα πεταγαν απο το αεροδρομιο του Παλερμο. Και καποιοι θα εμεναν. Ο Τ. πετουσε στις 19 Αυγουστου απο την Κατανια. Του εμεναν 5 μερες ακομη. Μιλησε στην ξεναγο και τον οδηγο του πουλμαν και αποφασιστηκε να τον αφησουν κοντα στο λιμανι της Κατανια. Απο εκει, εαν ηταν τυχερος, ισως εβρισκε καραβι για την Βαλετα, στην Μαλτα. Τις προηγουμενες μερες ειχε καταφερει να βγαλει καμποσα χρηματα απο μηχανημα αναληψης, ενοσο το γκρουπ εκανε διαλειμμα. Δυστυχως, δεν υπηρχε δυνατοτητα να παει Μαλτα τις επομενες ημερες. Οποτε αποφασισε να τις περασει στην Κατανια. Ο 15αυγουστος ηταν γιορτη και στην πολη, ενω Δευτερα και Τριτη η κεντρικη πλατεια θα γεμιζε με πολυ κοσμο, καθως θα γινοταν η περιφορα του επιταφιου της πολιουχου αγιας της πολης, της Αγκαθα. Επομενως δεν μπορουσε αναγκαστικα να κανει πολλα τις επομενες μερες.
Κατευθυνθηκε προς το Castello Ursino που χρησιμευει πλεον ως μουσειο. Η συλλογη του ειναι μικρη, αλλα αξιολογη. Μιλωντας με υπαλληλους του μουσειου (δυστυχως στην Σικελια, ακομα και σε τουριστικες περιοχες, ελαχιστοι μιλουν ξενες γλωσσες. Ειναι σαν να περιμενουν, οι ξενοι τουριστες που ερχονται για μικρο χρονικο διαστημα να γνωριζουν ιταλικα) βρηκε καταλυμα για 5 βραδιες σε μια κοντινη πλατεια. Αφου εζησε το εορταστικο κλιμα των επομενων ημερων στην πολη, βρηκε σε μια κοντινη πλατεια τον κομβο των αστικων και τοπικων λεοφορειων της Κατανια. Ετσι, μια μερα πριν πεταξει απο την Κατανια για το Βερολινο, ταξιδεψε με λεοφορειο της γραμμης για τις Συρακουσες. Αυτην την φορα θα επισκεπτοταν το αρχαιολογικο μουσειο Paolo Orsi. Ενα πολυ σημαντικο μουσειο, μετα απο αυτο του Ακραγα, που αναδεικνυει μοναδικα την ιστορια και την αρχαιολογια των ελληνικων αποικιων των Συρακουσων, της Καμαρινας, του Γελα, της Ναξου, των Λεοντινων, της Μεγαρας Υβλαιας, του Ανδρανου, της Κατανιας και σχεδον ολης της περιοχης ανατολικα του νησιου, απο την Ναξο ως βορειο συνορο και τον Γελα ως νοτιοδυτικο, μεχρι τις πολεις γυρω απο την Αιτνα στο κεντρο του.
Πισω στο Βερολινο, ο Τ. σκεφτεται οτι, παρολι την ταλαιπωρια, την ψυχολογικη κουραση και τα εξοδα, τουλαχιστον βγηκε κατι θετικο απο το ταξιδι αυτο στην Σικελια: Προφτασε και ειδε καποια πραγματα που ηθελε. Πλεον μπορει να αισθανεται ικανοποιημενος. Και ελπιζει σε καλητερη τυχη και οργανωση, εαν τυχον του τα φερει η ζωη ετσι, που να χρειαστει να επισκεφθει το νησι στο μελλον...
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen