Mittwoch, 17. August 2011

Back in Action!

Ασφαλως και ειναι πλεονασμος να αναφερθει εδω πως ο πολιτισμος της αρχαιας Αιγυπτου ηταν ενας απο αυτους που τον ενδιεφεραν απο παιδι. Σε ηλικιες που αλλοι ειχαν το μυαλο τους σε μηχανακια, αυτος βυθιζονταν στον κοσμο της χωρας του Νειλου μεσα απο βιβλια και ντοκυμαντερ. Και ευχοταν να αξιωθει και να δει τα θαυματα της χωρας αυτης απο κοντα. Το ονειρο του αυτο πραγματοποιηθηκε λιγο πριν μπει στα 36 του χρονια.


Οπως καταλαβαινεις αγαπητε αναγνωστη, ο πλεονασμος αυτος ηταν απαραιτητος, αφου χρησιμευει ως προλογος για το παρον κειμενο. Το ζητουμενο της υποθεσης ειναι, οτι ο Τ. οχι μονο πηγε στην Αιγυπτο επιτελους, αλλα πηγε για να εργαστει εκει! 5 χρονια μετα την τελευταια του συμμετοχη σε ανασκαφη (βλ. αντιστοιχο κειμενο εντ.) και ενω πιστευε οτι δεν ειχε πλεον καμια ελπιδα, ξαφνικα ηρθε η αποστολη αυτη να τον βγαλει απο τον ληθαργο.

Ολα ξεκινησαν πριν απο λιγοτερο απο εναν χρονο περιπου. Ειχε διαβασει σε καποια ιστοσελιδα για μια αμερικανικη αρχαιολογικη αποστολη στην Αιγυπτο, η οποια αναζητουσε συμμετεχοντες. Επροκειτο για την ερευνα και καταγραφη σε οικισμο ελληνιστικων χρονων καπου στο Δελτα του Νειλου. Ειδικα οι συμμετεχοντες ως supervisors (επιτηρητες ανασκαφης) πληρωνονταν με 1000 δολλαρια.


Σκεφτηκε λοιπον να δοκιμασει. Τι ειχε να χασει αλλωστε; Το πολυ πολυ μια ακομη αρνητικη απαντηση στις τοσες. Η εκπληξη του ηταν μεγαλη οταν το φθινοπωρο του περασμενου ετους πληροφορηθηκε μεσω μειλ απο τον αμερικανο υπευθυνο του προγραμματος, στον οποιον ειχε στειλει και το βιογραφικο του, οτι ειχε γινει αποδεκτος!


Οι επομενοι μηνες περασαν με τον Τ. να σκαναρει και να στελνει μεσω μειλς την πρωτη σελιδα του διαβατηριου του, φωτογραφιες διαβατηριου και μια αιτηση για το Τμημα Αρχαιοτητων της Αιγυπτου. Με το ξεκινημα της νεας χρονιας 2011 και τις ταραχες στην χωρα, το προγραμμα εδειχνε να παραπαταει, ποσω μαλλον να μοιαζει με ανθρωπο που προσπαθει να σταθει ορθιος σε βαρκα που ταλαντευεται. Πολλοι απο τους συμμετεχοντες ακυρωσαν το ταξιδι τους και οι ιδιοι οι διοργανωτες ακομα δεν ησαν σιγουροι για το μελλον του προγραμματος. Απο τον Μαρτιο και μετα ομως η κατασταση καλυτερευσε. Ενημερωθηκαμε οτι η ανασκαπτικη σαιζον 2011 θα πραγματοποιηθει και ετσι ο Τ. εσπευσε να κλεισει εισιτηρια για 5 εβδομαδες, οσο δηλαδη θα διαρκουσε η δουλεια. Λογω αγχους και διαφορων προβληματων που προεκυψαν κατα το Πασχα του 2011 (βλ. σχετικα στο κειμενο Ιουνιου 2011 του www.notis-o-talas.blogspot.com) εκανε καποια λαθη. Δεν προμηθευτηκε εγκαιρως καποια πραγματα που ηταν απαραιτητα για τον εξοπλισμο του στην Αιγυπτο. Παρα ταυτα, επεβιωσε και καταφερε να κανει αρκετα πραγματα.


Το ταξιδι του ηταν σχετικα περιπετειωδες. Πεταξε απο το Βερολινο προς την Κωσταντινουπολη. Ενα δευτερο αεροπλανο τον μετεφερε στο Καιρο. Αφου περασε απο ελεγχους, αγορασε βιζα και ανταλλαξε τα ευρω του με αιγυπτιακες λιρες, κατευθυνθηκε προς την εξοδο του αεροδρομιου. Πληθος κοσμου συνερεε. Ειδικα ταξιτζιδες που προσπαθουσαν να παζαρεψουν με σκοπο να πετυχουν μια καλη τιμη. Μιας και το λεωφορειο του ξενοδοχειου στο οποιο διεμενε η αποστολη δεν φαινοταν στον οριζοντα και επειτα απο επιμονα παζαρια, ο Τ. μπηκε σε ενα ταξι και σε 10 λεπτα βρισκοταν στο ξενοδοχειο. Ο καυτος αερας που τον χτυπησε την ωρα που εβγαινε απο το αεροδρομιο δεν ελεγε να κοπασει.


Οι αμερικανοι ειχαν οργανωσει τα παντα τοσο καλα, απο τις διαμονες στα ξενοδοχεια μεχρι το προγραμμα της ανασκαφης και την μεθοδο καταγραφης, που ακομα και οι σχολαστικοι γερμανοι θα τους ζηλευαν! Η ανασκαφη λαμβανε χωρα μεταξυ 6 το πρωι και 1 το μεσημερι. Ο καθε επιτηρητης ειχε απο 2 εως 3 φοιτητες σε σκαμμα 5χ5. Εκτος του οτι ειχε να συμπληρωσει ημερολογιο ανασκαφης, να φωτογραφισει, να κανει μετρησεις, επρεπε να καταγραψει τους αριθμους των μετρησεων, τις φωτογραφιες, τα διαφορετικα στρωματα με τα χαρακτηριστικα τους, τα κινητα ευρηματα σε ξεχωριστες φορμες και οσο το δυνατον πιο αναλυτικα γινοταν. Η επεξεργασια των δεδομενων ελαμβανε χωρα μετα το γευμα.


Το προγραμμα της ομαδας πλαισιωνοταν απο μινι διαλεξεις/παρουσιασεις, δουλεια στο εργαστηριο, αλλα και εκδρομες τις Παρασκευες, που ειναι μερες αργιας για τους μουσουλμανους.


Λογω της σχετικα μεγαλης απουσιας του απο ανασκαφες, ο Τ. ειχε στρες και δεν ηταν σιγουρος αν θα τα βγαλει περα αρχικα. Σιγα σιγα και με την παροδο των πρωτων ημερων, εγκλιματιστηκε. Η συνεργασια του με τους αμερικανους φοιτητες και συναδελφους που τον καθοδηγησαν σε πολλα μεθοδολογικα ζητηματα, αλλα και σε θεματα ορολογιας, ηταν ιδιαιτερα ωφελιμη. Χωρις την βοηθεια και υποστηριξη τους δυσκολα θα τα εβγαζε περα χωρις να κανει σοβαρα λαθη.


Εν τελει, τι μενει απο αυτην την εμπειρια; Το οτι ο Τ. ξεσκονισε τις γνωσεις και ικανοτητες του πανω στην μεθοδολογια της ανασκαφης κατα τα αμερικανικα προτυπα. Οτι εζησε για 5 εβδομαδες την ανατολιτικη ατμοσφαιρα, ταξιδευοντας μεταξυ Αλεξανδρειας και Σακκαρας. Ειδε τις εναλλαγες των τοπιων, απο το Δελτα του Νειλου που ειναι πλουσιο σε βλαστηση ως τους αμμολοφους της Σακκαρας και της Γκιζας. Εζησε την ανατολη και το ηλιοβασιλεμα ατενιζοντας τα χωραφια στις οχθες του Νειλου και ακουγοντας τον μουεζινη να καλει τους πιστους στο τζαμι. Φρικαρε με τους καμηλιεριδες και τους πωλητες σουβενιρ στην Γκιζα που ησαν ιδιαιτερα πιεστικοι, μολονοτι κατανοει οτι οι φτωχοι αυτοι ανθρωποι προσπαθουν να θρεψουν τις οικογενειες τους. Μελαγχολησε βλεποντας ενα καχεκτικο παιδακι, οχι μεγαλυτερο των 9 χρονων, να προσπαθει να αλλαξει τον τροχο μιας νταλικας με τον σταυρο. Το παιδακι ηταν βουτηγμενο στα λαδια απο την κορυφη ως τα νυχια. Ντραπηκε για τον εαυτο του. Αυτη ειναι η μοιρα των παιδιων σ' αυτην την χωρα; Μπορει να το αλλαξει αυτο; Φοβηθηκε οταν μια απο τις φοιτητριες της ανασκαφης του αρρωστησε βαρια απο τροφικη δηλητηριαση. Ενοιωσε αχρηστος. Δεν μπορουσε να βοηθησει.


Πανω απ' ολα περασε υπεροχα ενταγμενος σε μια δυναμικη ομαδα που τον αποδεχτηκε. Εμεινε ο εαυτος του, δεν επαιξε θεατρο, οπως αλλωστε ποτε στην μεχρι τωρα ζωη του δεν εχει παιξει. Και κυριως περασε ευχαριστες στιγμες διπλα σε μια ντελικατη φιγουρα με μακρυα μαυρα μαλλια, γκριζογαλανα ματια και ενα χαμογελο τοσο λαμπερο και γλυκο, που μπορει να ζεστανει την καρδια και του πιο κρυου ανθρωπου στον κοσμο! Ελπιζει δε να την ξαναδει. Οι υπευθυνοι του προγραμματος τον θελουν κοντα τους και το 2012. Μακαρι να ευοδωσουν τα πραγματα...



















Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen