Donnerstag, 2. Juli 2009

Η ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟΣ.

Η πρωτη επισκεψη του Τ. στην Κρητη εγινε τον Αυγουστο του 1998. Δεν ειχε παρα ελαχιστες εβδομαδες απο τοτε που ηρθε στην Αθηνα να δει τους δικους του και να περασει μαζι τους το καλοκαιρι. Τις προηγουμενες χρονιες πραγματικα δεν μπορουσε, γιατι ολο κατι του συνεβαινε. Αφου περασε καμποσες μερες στην Αθηνα, επισκεπτομενος απο την μια τα μουσεια της (Εθνικο Αρχαιολογικο, Κυκλαδικης Τεχνης, Κανελλοπουλου) και απο την αλλη τους αρχαιολογικους της χωρους (Ακροπολη, Αγορα, Ολυμπειο) αποφασισε να ανταποκριθει στην ευγενικη προσκληση του καλου του φιλου Πανου, φοιτητη τοτε στο Ρεθυμνο, και να ταξιδεψει προς Κρητη.
Ο Πανος ειχε καποιες υποχρεωσεις, οι οποιες τον αναγκασαν να μεινει στο νησι. Ο Τ. ευχαριστως ηθελε να δει τον φιλο του. Ετσι, μπαρκαρισε απο το λιμανι του Πειραια με το "Αρκαδι", εχοντας προορισμο το λιμανι του Ρεθυμνου.
Το πλοιο σαλπαρισε το πρωι. Ειχε περισσοτερες απο 6 ωρες μεχρι να φτασει στην Κρητη. Ο Τ. ανεβηκε στο καταστρωμα. Ο φρεσκος θαλασσινος αερας του Αιγαιου του φουσκωσε τους πνευμονες. Στο δερμα του ενιωθε την αλμυρα της θαλασσας. Εβλεπε πως το πλοιο εσκιζε σα μαχαιρι το βαθυ μπλε της θαλασσας.
Το απογευμα εφτασε στο Ρεθυμνο. Απο μακρια φαινοταν η μορφη του νησιου. Καθως το πλοιο επιανε στο λιμανι, προσπαθουσε να δει απο μακρια, εαν ο Πανος ειχε φτασει ηδη και τον περιμενε. Στο βαθος του λιμανιου, εκει που ξεκινουσαν τα πρωτα σπιτια, ειδε να ξεπροβαλλει η γνωριμη του φιγουρα του Πανου καβαλα στην μοτοσυκλετα του.
Επιτελους οι δυο φιλοι ξανανταμωναν μετα απο τοσο καιρο. Και ειχαν και φουλ προγραμμα για δυο εβδομαδες!


Το προγραμμα τους φυσικα περιλαμβανε διασκεδαση και απολαυση της νυχτερινης ζωης του Ρεθυμνου, μπανια, αλλα και επισκεψεις πολιτιστικου χαρακτηρα, οπως λ.χ. στο αρχαιολογικο μουσειο του Ρεθυμνου, καθως και στο νεοσυστατο κτηριο του πανεπιστημιου. Καποιες μικροπεριπετειες δεν ελειψαν, οπως λ.χ. μια συμπλοκη μεταξυ καποιων... λεβεντοπαιδων εξω απο κλαμπ, κατα την οποια επεσαν και πυροβολισμοι! Ευτυχως η παρεα του Τ. δεν ειχε αναμειξη με τετοιου ειδους γεγονοτα.
Η Κρητη ειναι μεγαλο νησι. Μεγαλονησος ονομαζεται απο πολλους κιολας. Ουτε ενας μηνας δεν φτανει για να την γυρισεις ολη! Και τι να πρωτοδεις; Τους αρχαιολογικους χωρους, τεκμηρια της ακμης του πρωτου υψηλου πολιτισμου της ευρωπης, του μινωικου; Τις παραλιες και τα φαραγγια; Τα βουνα; Απο ολα διαθετει η Κρητη.






Στην πρωτη του επισκεψη στο νησι, ειπε ο Τ. να δωσει εμφαση στον πολιτισμο. Δυστυχως ο Πανος δεν μπορουσε, λογω υποχρεωσεων, να εγκαταλειψει το Ρεθυμνο. Οι συγκοινωνιες παντως με τα λεοφορεια ησαν αρκετα καλες. Ετσι ο Τ. εκανε μια μονοημερη εκδρομη προς το Ηρακλειο. Επισκεφθηκε το αρχαιολογικο μουσειο της πολης και το ανακτορο της Κνωσου. Κοσμοσσυροη και στα δυο. Αλλα ηταν μια ιδιαιτερη εμπειρια.
Ακριβως το αντιθετο γινοταν στο αντιστοιχο ανακτορο της Φαιστου: Ελαχιστοι τουριστες, ετσι ωστε η περιηγηση στο χωρο ηταν πιο ανετη και ηρεμη. Ισως αυτο να οφειλεται στο οτι τα υπολοιπα ανακτορικα κεντρα, πλην της ανακαινισμενης Κνωσου, δεν ειναι ιδιαιτερως γνωστα στο ευρυ κοινο, παρα μονο στους λιγους μυημενους που ασχολουνται σοβαρα με την αρχαιολογια του μινωικου πολιτισμου.
Αφου ειδε οτι υπηρχε εκει, ο Τ. αποφασισε να παρει το επομενο λεοφορειο που φευγει απο Φαιστο και τερματιζει στα Ματαλα. Ιστορικη παραλια κι αυτη! Δυστυχως, εστιατορια και ξενοδοχεια εχουν καταλαβει μεγαλο μερος της παραλιας με τα βοτσαλα και τις σπηλιες. Παρα ταυτα, αυτα δεν φαινεται να ενοχλησαν του ξενους τουριστες ιδιαιτερα, που απολαμβαναν τον ηλιο και την θαλασσα... Παραπερα, ενας μαλλον κουζουλος πιτσιρικας σφυριζε με μια σφυριχτρα διαιτητη ποδοσφαιρου, σιγουρα οχι για μουσικη αρμονια με τους παφλασμους των κυματων στα βραχια, αλλα για να προσελκυσει τουριστες στο εστιατοριο που εργαζοταν...
Με τον Πανο θελανε να δουνε τον αρχαιολογικο χωρο των Μαλιων, αλλα για διαφορους λογους, δεν τα καταφερανε. Τα Μαλια παντως τα ειδε ο Τ. μερικα χρονια αργοτερα: Λιγες μερες μετα τον Δεκαπενταυγουστο του 2006 ετυχε να βρεθει για δευτερη φορα στο νησι. Αυτην την φορα πεταξε με αεροπλανο απο την Αθηνα. Σε λιγοτερο απο μιση ωρα ειχε φτασει κιολας στο Ηρακλειο. Ο Πανος και η φοιτητικη του παρεα απο το Ρεθυμνο δεν ησαν πλεον εκει. Εντελως τυχαια, ενας αλλος καλος φιλος του Τ., ο Στεφανος, βρισκοταν για λιγες μερες στο νησι. Μονο που δεν θα εμενε για πολυ στο Ηρακλειο, καθως ειχε σκοπο με την συζυγο του να ταξιδεψουν προς την δυτικη Κρητη. Και ο Τ. δεν ειχε ερθει αυτη την φορα για διακοπες στο νησι και ο χρονος τους ηταν σχετικα περιορισμενος. Τα καταφερε παντως να μεινει τεσσερεις μερες στην Κρητη εχοντας εδρα του το Ηρακλειο. Διανυκτερευσε στο ιδιο ξενοδοχειο με τον Στεφανο. Την Κνωσο δεν την ειδε, αλλα ξαναεπισκεφθηκε το μουσειο του Ηρακλειου.
Μετα απο δυο μερες, ο Στεφανος και η συζυγος του αναχωρησαν απο το Ηρακλειο με λεοφορειο του τοπικου ΚΤΕΛ. ο Τ. εμεινε μονος του. Εκανε μια βολτα ως την Αμνισο, κολυμπησε στην παραλια της, αλλα οσον αφορα την περιφημη μινωικη βιλα της... δεν ειδε τιποτε... Την επομενη, ταξιδεψε προς τα Μαλια. Αφου θαυμασε τον ανασκαφικο χωρο του ανακτορου, κατευθυνθηκε στην παραλια για να δροσισει το ιδρωμενο του κορμι. Εν συνεχεια αναχωρησε με το λεοφορειο προς το ξενοδοχειο του στο Ηρακλειο.
Επειδη, οπως θα αναφερθει στο επομενο κειμενο, δεν ειχε βγαλει εισητηριο επιστροφης για Αθηνα, δεν ηταν απολυτως βεβαιος για το πως θα εφευγε απο την Κρητη. Ο ξενοδοχος πιεζε γιατι ηθελε το δωματιο για τον επομενο πελατη. Ο Τ. ηθελε να συνεχισει την περιπετεια του, μεταβαινοντας σε καποιο αλλο, κοντινο νησι. Ειχε δυο επιλογες. Αλλα αυτα ολα θα αναφερθουν στο επομενο κειμενο!
(Σ. σ.: Οι φωτογραφιες προερχονται απο την ιστοσελιδα www.archaeologie.uni-web.org)


Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen