Freitag, 17. Juli 2009

ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΣΚΑΠΑΝΕΙΣ.

Ηταν Σαββατο μεσημερι, προτελευταια μερα του Ιουλιου 2006, οταν το αεροσκαφος με τον Τ. και διαφορους γερμανους φοιτητες, προσγειωθηκε στο αεροδρομιο Μπεν Γκουριον του Τελ Αβιβ. Τα συνολικα 10 ατομα, επιβιβαστηκαν σε ενα απο τα κομψα ταξι-μινι πουλμαν του αεροδρομιου και κατευθυνθηκαν προς το ξενοδοχειο τους στο Ραματ Ραχελ (βλ. προηγουμενο κειμενο). Εκανε πολυ ζεστη. Μεσα στο ταξι ηταν ομως υποφερτη. Το οχημα διεσχησε την πλατια λεοφορο με τα φοινικοδεντρα δεξια και αριστερα, περνοντας τον αυτοκινητοδρομο προς Ιερουσαλημ. Τη θεση της συγχρονης πολης πηρε μετα απο λιγα χιλιομετρα το αγονο, ξηρο τοπιο του εσωτερικου της χωρας. Οι αμμολοφοι εναλασσονταν με βραχωδη τοπια και θαμνους. Νωρις το απογευμα εφτασε το γκρουπακι στο ξενοδοχειο.
Το κτηριο ηταν πολυ μοντερνο και πολυοροφο. Διεθετε σαλοτραπεζαρια και πισινα. Διπλα στο ξενοδοχειο ηταν το κιμπουτζ. Εκεινη την εποχη φιλοξενουσε αμαχο πληθυσμο απο το βορειο Ισραηλ που ειχε πληγει απο την αψιμαχια μεταξυ Λιβανου και ισραηλινου στρατου. Ο χωρος της ανασκαφης ηταν λιγα μετρα πιο περα, προσβασιμος με τα ποδια. Δεν απειχε παρα 10 λεπτα περιπου ποδαροδρομο. Το ξενοδοχειο και το κιμπουτζ φυλασσονταν ολο το 24ωρο απο στρατιωτες, ανδρες και γυναικες, σε πληρη εξαρτηση. Συχνα πυκνα διοργανωνονταν γλεντια σε ιδιαιτερη σαλοτραπεζαρια του ξενοδοχειου. Αυτες οι εβραικες γιορτες ειναι φοβερες! Ολοκληρες οικογενειες μαζευονται, οι ανδρες ντυμενοι με μαυρα κοστουμια και λευκα πουκαμισα, οι γυναικες με λιτα φορεματα, τρωνε, πινουν, τραγουδουν δυνατα, χορευουν. Εχουν αυτο το εθιμο, να βαζουν καποιον σε μια καρεκλα, να τον σηκωνουν, μαζι με την καρεκλα ψηλα, και να χορευουν γυρω γυρω τραγουδωντας "Αμπα αντι ρα αμπα" κτλ! Οπως φαινεται δηλαδη, στα γλεντια και το ταπεραμεντο, δεν υπολειπονται διολου των Ελληνων και των Ιταλων!


1. Πρωινο διαλειμμα. Τεντες υπηρχαν και κατω απο ολες τις τομες για την προστασια των εθελοντων.
Η ομαδα του Τ. κατευθυνθηκε στα δωματια της. Αφου τα παιδια τακτοποιηθηκαν και ξεκουραστηκαν, συναντηθηκαν στο φουαγιε μετα απο καμια ωριτσα περιπου. Ο διευθυντης της ανασκαφης τους καλωσορισε και τους οδηγησε στην ταρατσα του κτηριου, απο οπου ειχαν θεα ολης της περιοχης και μπορουσαν να προσανατολιστουν ως το που ειναι η Ιερουσαλημ και αλλες περιοχες. Στην ταρατσα υπηρχε ενας χωρος συνεδριασεων. Το γκρουπακι απο την Γερμανια μπηκε μεσα. Ηταν κιολας απογευμα και σιγα σιγα αρχισαν να μπαινουν και αλλα ατομα. Πρεπει να μαζευτηκαν γυρω στα 70 ατομα. Οι περισσοτεροι ησαν μεσηλικες. Πολλοι αμερικανοι, ενα ζευγαρι απο Αυστραλια, ενα γκρουπ εθελοντων απο Ολλανδια, ενας φοιτητης θεολογιας απο τον Καναδα, ενας Αργεντινος, σπουδαστης αρχαιολογιας της Εγγυς Ανατολης, αλλα και μια Ισπανιδα φοιτητρια του ιδιου κλαδου, ησαν ορισμενοι απο τους συμμετεχοντες. Ο διευθυντης συστησε την ομαδα των βοηθων του, ειπε λιγα λογια για την δουλεια που κανουν και εν συνεχεια, ολοι μαζι κατευθυνθηκαν στο χωρο της ανασκαφης για να εξηγηθουν καποια πραγματα επι τοπου. Το βραδυ δειπνησαν ολοι μαζι στην σαλοτραπεζαρια και εν συνεχεια κατευθυνθηκαν στα δωματια τους. Την επομενη μερα, την Κυριακη, επρεπε να ξυπνησουν νωρις το πρωι για να ετοιμαστουν για την δουλεια.
2. Εθελοντες επι το εργον.
Το προγραμμα εργασιας στο Ραματ Ραχελ δεν διαφερει απο αντιστοιχα προγραμματα αλλων ανασκαφων στο Ισραηλ. Ολα κινουνται στον ιδιο ρυθμο περιπου: Ξυπνημα κατα τις 5 το πρωι, καφες και μιση η´μια ωρα μετα, δουλεια στα σκαμματα. Διαλειμμα για πρωινο γυρω στις 9 το πρωι. Κατοπιν δουλεια. Συντομο διαλειμμα, μισης ωρας περιπου, λιγο μετα τις 11, για ενα δροσιστικο, ειτε φρουτο, ειτε παγωτο. Η ανασκαφη εκλεινε στις μιαμισι το μεσημερι. Μετα απο ενα δροσιστικο ντους, ακολουθουσε το γευμα στη σαλοτραπεζαρια. Κατοπιν το προγραμμα για τον καθενα ηταν ελευθερο εως τις 4 με 5 το απογευμα που ακολουθουσε ο καθαρισμος των οστρακων στο χωρο της ανασκαφης. Μεχρι τοτε, μπορουσες να ριξεις καναν υπνακο στο δωματιο σου, η´να βουτηξεις στην πισινα του ξενοδοχειου. Ακολουθως, αφου ο καθαρισμος των κεραμεικων επαιρνε καμια ωριτσα περιπου, ειτε οι εθελοντες ταξιδευαν με πουλμαν στην Ιερουσαλημ για ξεναγηση στο μουσειο και την παλια πολη, ειτε εμεναν στο ξενοδοχειο. Καποιοι απο τους Αμερικανους φοιτητες επισκεπτονταν courses του διευθυντη, ομιλιες δηλαδη που γινονταν στο κτισμα της ταρατσας. Η παρουσια τους μετρουσε και επαιρναν βαθμο για αυτα, αφου αναγνωριζονταν στο πανεπιστημιο τους. Τα Σαββατα φυσικα, ηταν αργια και δεν εργαζονταν. Το ιδιο και την Κυριακη. Ετσι τα Σαββατοκυριακα οργανωνονταν εκδρομες σε αλλα αξιοθεατα.
Ο Τ. εμεινε 2 εβδομαδες. Ειχε αλλωστε επιγνωση του οτι θα εκανε τον χαμαλη σε αυτην την ανασκαφη. Αλλα ηθελε να γνωρισει την χωρα. Η δουλεια ηταν επιπονη και σκληρη. Τουλαχιστον η συγκεκριμενη ανασκαφη δεν ηταν τοσο ακριβη, οσο αλλες, διοτι ηταν προιον συνεργασιας γερμανικου παν/μιου με το παν/μιο της Ιερουσαλημ. Οποτε προλαβε να απολαυσει ενα Σαββατοκυριακο στην Νεκρα Θαλασσα και στην παραλια του Τελ Αβιβ.
3. Αυτο το υπεροχο ζωο ηταν ο φυλακας της ανασκαφης! Η παρουσια του εδινε χαρα και ασφαλεια στους συμμετεχοντες.
Την Κυριακη, την τελευταια μερα του μηνα, η ομαδα των εθελοντων ξυπνησε πολυ νωρις. Ειδικα οι φοιτητες αισθανονταν κουρασμενοι, μιας και δεν ησαν ακομη συνηθισμενοι στο να ξυπνανε στις 5 τα χαραματα. Αλλα με τις μερες, συνηθισε ο οργανισμος τους. Την πρωτη μερα της ανασκαφης, επρεπε να απλωσουν τις τεντες πανω απο τα σκαμματα. Οι περισσοτερες τομες, ησαν σε τετραγωνο σχημα και μισοανοιγμενες. Γυρω γυρω στις ακρες τους ειχαν τοποθετηθει σακια με χωμα, για να μην καταστραφει το προφιλ τους. Αυτο, μαζι με τις τεντες πανω απο τα σκαμματα για την προστασια των εθελοντων απο τον καυτο ηλιο, συνιστα μια πρωτοτυπια των ισραηλινων ανασκαφων. Σε αυτες, θα πρεπει να ενταχθει και η χρηση της τσαπας, εναντι της αξινας, στις ανασκαφες. Με τις τσαπες, οχι μονο σκαβουν προσεκτικοτερα το χωμα, αλλα με αυτες γεμιζουν τους κουβαδες με το χωμα. Εν συνεχεια, οι κουβαδες αδειαζονται στο καροτσακι.
Οι 2 εβδομαδες περασαν πολυ γρηγορα. Ολα γινονταν με γοργους ρυθμους. Ολα ησαν εντονα. Καποια στιγμη επισκεφθηκαν την ανασκαφη καποια παιδια απο την Χαιφα. Ειχαν εγκαταλειψει τα σπιτια τους, φοβουμενοι για τα χειροτερα. Αυτα κανουν οι πολεμοι. Δηλητηριαζουν, μεταξυ αλλων, τις παιδικες ψυχες. Λιγα απο αυτα τα παιδακια εδειξαν ενδιαφερον για την δουλεια των αρχαιολογων. Καποια απο αυτα ξυπνησαν πατρικα αισθηματα στον Τ. Πως θα ηταν να ειχε παιδια δικα του; Θα τα εβγαζε περα στο ρολο του πατερα;
Το σκυλι μου καθημερινα βρισκοταν στην ανασκαφη (Nr. 3) δεν ηταν απλως και μονο ο φυλακας της και προστατης των εθελοντων. Για τον Τ. ηταν ενας καλος φιλος, που δεχοταν τα χαιδεματα και τις αγκαλιες των ανθρωπων. Ενα τετοιο πλασμα, προσφερει πολυ περισσοτερα απο ενα διποδο με πτυχια, που σου παριστανει τον καλο για να σε μαχαιρωσει πισω απο την πλατη σου, οπως ο τυπος με το προγραμμα στην Κρητη.
Τα παιδακια και το σκυλι, εδωσαν στον Τ. μια σπιθα ελπιδας για το μελλον. Δεν πανε ολα χαμενα, επειδη καποιος δεν δεχτηκε την επαγγελματικη του προταση. Μπορει να δοκιμασει αλλου. Υπηρξαν βεβαια και καποια, λιγοτερο ευχαριστα περιστατικα. Καποιες φοιτητριες, δυστυχως απο το γερμανικο γκρουπ, ειχαν συμμετασχει στην αποστολη, μονο και μονο για να κανουν διακοπες και για να περιφανευτουν στις παρεες τους στη Γερμανια, οτι ειναι κοσμογυρισμενες. Μια δυο μερες δεν ειχαν ερθει, προφασιζομενες τις αρρωστες. Ετυχε βλεπετε να ξενυχτησουν σε κλαμπς της Ιερουσαλημ... Και στο σκαμμα που ησαν, ολο γκρινιαζαν.
Ενα αλλο προβλημα, ηταν η συμπεριφορα καποιων απο τους βοηθους του διευθυντη της ανασκαφης, που την ειχαν δει μεγαλοι και τρανοι. Ειδικα απεναντι στο Τ. ησαν ολιγον...εχθρικοι. Προφανως γιατι εμαθαν, οτι ο Τ. εχει επισης πρακτικη εμπειρια στους ιδιους τομεις με αυτους και κοιταγαν που θα κανει λαθη. Δυστυχως, 2 εβδομαδες ο Τ. μονο τον χαμαλη εκανε. Δεν του ανατεθηκε τιποτε αλλο, μολονοτι το ζητησε. Ειδικα ενας, με εμφανιση σερφιστα και ελαφρο ψευδισμα, την ειχε δει πολυ...μουρη. Το οτι ειχε κομπλεξ και μιλαγε διαρκως για τον εαυτο του, το ειχαν καταλαβει ολοι σχεδον οι εθελοντες. Δεν υπηρχαν και λιγοι, που γελουσαν με αυτον πισω απο την πλατη του. Οι λιγοι καλοι βοηθοι του διευθυντη ως ανθρωποι, δεν ησαν συχνα παροντες. Ειχαν συναμα υψηλους βαθμους στην στρατιωτικη ιεραρχια και επρεπε να παρουσιαστουν στα βορεια, ενοψι της κρισης με τον Λιβανο.
Σχετικα με την ανασκαφη, στις κατωθι ιστοσελιδες θα βρει ο αναγνωστης περισσοτερες λεπτομερειες. Να σημειωθει μονο εδω, πως αναμεσα στις διαφορες τομες του Ραματ Ραχελ, υπηρχαν λιγες στα βορεια, σε στρωμα που φεροταν να ειναι της πρωιμης εποχης του σιδηρου. Συγκεκριμενα, ο διευθυντης της ανασκαφης εκανε λογο για την εισοδο περσικου ανακτορου στην περιοχη. Ο Τ. σκεφτηκε οτι, εαν οντως αυτο ευσταθει, και εαν πραγματικα, κατω απο το περσικο, υπαρχει και νεοασσυριακο φρουριο, οπως υποθετει ο ανασκαφεας, τοτε ειναι πολυ πιθανον να βρεθει ευβοιικη κεραμεικη των γεωμετρικων χρονων. Αλλωστε, πολλα παρομοια ευρηματα εκεινης της περιοδου εχουν βρεθει σε θεσεις κατα μηκος της Συροπαλαιστινης. Ετσι ενταχθηκε στο δυναμικο της ολλανδικης ομαδας που εσκαβε στην περιοχη. Δυστυχως, δεν βρεθηκε τιποτε, παρα μονο σκουπιδια των ανασκαφεων της περιοχης απο την δεκαετια του 1960...
.........................................
Σ. σ.: Οι φωτογραφιες προερχονται απο την ιστοσελιδα www.wort-und-wissen.de
Πληροφοριες για την περιοχη, το ξενοδοχειο και την ανασκαφη στην ιστοσελιδα www.ramatrachel.co.il
Ειδικα για την ανασκαφη 2006, βλ. www.ramatrahel.uni-hd.de και http://ramatrachel.blogspot.com



Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen